Ważne słowa
adamaszek – tkanina żakardowa dwustronna, najczęściej jedwabna, zwykle jednobarwna, z wzorem matowym na błyszczącym tle (lub odwrotnie), uzyskiwanym przez odpowiednie dobranie splotów krawieckich, najczęściej atłasowych i skośnych.
bawełna – włókno pochodzi z nasienia różnych odmian bawełnianej rośliny. Roślina uprawiana od 4000p.n.e w Indiach, skąd przywędrowała do Egiptu, Babilonu, Chin i Azji Mniejszej. Włókno bawełniane jest jednokomórkowe, ma postać wyrównanej wstążki w spiralnym skręcie, i pogrubione strony. Powierzchnia włókna jest pokryta cienką i mocną skórą. Jest prześwitująca - wgłębiona, wypełniona powietrze - i resztki protoplazmy przebiegają wzdłuż włókna. Długość włókna jest 10-60 μm, jego grubość 12-40 μm.
bielenie – proces w którym, dąży się do otrzymania odpowiedniego stopnia bieli – czasem dodaje się tzw. wybielaczy optycznych, które pochłaniają promieniowanie niewidzialne dla oka oraz oddają jako widzialne – co poprawia wizualny efekt bieli.
bordiura – ozdobny pas umieszczony na obrzeżach ręcznika wykonany metodą tkania z zastosowaniem kolorowego wątku, metodą reliefu lub splotu atłasowego.
elastyczność włókna – zdolność włókna do powrotu do oryginalnych wymiarów i kształtu po deformacji. Taka zdolność jest zależna od wilgoci, temperatury i wcześniejszego napięcia.
frotte – tkanina z okrywą pętelkową, wytwarzana na specjalnych krosnach. Tkanina tworzona jest z dwóch osnów, podstawowej i pętelkowej, oraz wątku. W trakcie tkania minimalnie naprężona. Używana głównie do produkcji ręczników i szlafroków.
gramatura – to gęstość materiału, zazwyczaj podawana na cal lub metr kwadratowy. Im wyższa gęstość, tym lepsze właścicości posiada materiał.
lamówka – tasiemka lub pasek materiału, używany do obszywania brzegów materiału.
marceryzowanie – wykończenie stosowane do bawełnianych tkanin, w którym stosuje się na tkaninę zimny roztwór sody kaustycznej, i równocześnie nacisk. Wykończenie tworzy trwały jedwabny połysk i wzrasta wypełnienie i wytrzymałość tkaniny.
osnowa-system podłużnych przędz w tkaninie równoległy do krawędzi.
owerlok – jeden ze ściegów, który zabezpiecza, ulepsza, łączy i ozdabia brzegi materiału. Taki zakład, może być 1-, 2-,3-, 4- i 5- nitkowy. Każdy ma osobne zastosowanie .Nazwa „owerlok” dotyczy także specjalnej maszyny, która wykonuje taki ścieg.
perkal – rodzaj bawełnianej tkaniny o splocie płóciennym. Nić wykorzystywana do produkcji tkaniny jest okrągła, a sama tkanina - gładka i bardzo ścisła. Z perkalu szyje się m. in. bieliznę pościelową.
poliuretan (PU) – tworzywo sztuczne z którego produkuje się włókna elastyczne.
relief – wgłębienie, w przypadku tkanin frottowych jest to wąska, płaska powierzchnia tkaniny bez pętelek; wzór wykonany tą metodą charakteryzuje się „wybraniem pętelek” w określonych miejscach.
sanforyzacja – jeden z procesów wykańczania tkanin. Polega na przepuszczeniu tkaniny przez odpowiednią maszynę. Powoduje zmniejszenie rozciągliwości tkanin w trakcie normalnego ich użytkowania.
satyna - splot satynowy. Barwiona lub drukowana o trwałym połysku. Stosowana na sukienki, bluzki, podomki, pościel, obrusy.
splot płócienny – jeden z podstawowych splotów tkackich. W splocie tym wykonywane są tkaniny potocznie nazywane plótnem. Zastosowanie:tkaniny pościelowe, obrusowe i dekoracyjne.
strzyżenie – w technologii wytwarzania tkanin frottowych jest to proces polegający na ścięciu górnej części pokrywy pętelkowej, w wyniku czego otrzymujemy tkaniny welurowe.
wzór żakardowy – to skomplikowany wzór tkanin wzorzystych wykonany przy użyciu maszyny Żakarda , której konstruktorem był Józef Maria Jacquard, umożliwiającej sterowanie poszczególnymi nitkami osnowy.
płótno – zwyczajowa nazwa tkaniny wykonanej w splocie płociennym o wielorakim zastosowaniu.
poliester – bardzo popularne włókno syntetyczne.